Klik hier voor de foto

4 en 5 april 2008

Een erg onderhoudende avond waarbij je op een plezierige manier geëntertaind werd. Dat is de conclusie na een avondje Buurmannen en Andere Stukken. Met cabaret, zang en dans werd het een revue voor elk wat wils. De basis van de avond was een vervolg op hun optreden van vorig jaar waarbij ze voor 400 vrouwen een succesvol avondvullend programma verzorgden bij het jubileumfeest van de KVO.

De opening was voor de Buurmannen zelf. Aan de schminktafels ontstond de eerste discussie tussen die ene (buur)vrouw (Sandra) en de (buur)mannen (Eric, Klaas, Willie en Jan). Het thema man/vrouw zou nog vele keren terugkomen in het verdere programma en Klaas was hierin vaak de ‘afmaker’ die de lachers op z’n hand had. De katholieke K, de vrouwelijke V en de O van Organisatie werden op het scherpst van de snede uitgelegd. Na de opening was het de beurt aan het eerste optreden van Démarrage. Ook voor hen was deze avond een mooie gelegenheid om hun kunnen te laten zien. Ze kregen daarin volop kansen en ze hebben deze ook ten volle benut in de vele thema’s die met de verschillende (leeftijds)groepen werden uitgevoerd, al dan niet ondersteund door mooie beelden via een groot scherm. Na het eerste optreden van Démarrage was Sandra de winnaar in de keuze van het eerste nummer van de Buurmannen. ‘Haar’ Dimitri van Torenachtige nummer werd met tegenzin van het mannelijke deel toch ten gehore gebracht en het mocht er zijn, zeker met haar tiroler cachet tussendoor. Ook het hierop volgende nummer van De Buurmannen: ‘Het Eindje is…’, mocht er zijn, gewoon om effe stil van te worden. Ook bij dit lied werden mooie beelden van het Eindje getoond. Helmond, Helmonders en Lungendonk, een dankbaar onderwerp wat ook deze avond weer eens volop benut werd. Willie Honings, als Helmonder onder de Buurmannen, hoefde niet veel te doen om in z’n rol te blijven. Als tweede helft van het duo Helmondse ‘weef’ wist hij even later samen met collegawijf Jan Driessen een prima act neer te zetten. Ze dachten de weg kwijt te zijn maar de zaal was maar wat blij dat ze er waren. Ze waanden zich in ’t Haagje en opvallend was het gemak waarmee wijf Jan de Helmondse taal machtig was. Ze hadden het over ’n ‘piemel puistenkop’ en de belevenissen bij de diefstal van echte Hemaworsten. Het daaropvolgende lied met Sandra achter een rollator, ondersteund door Démarrage, en de ‘herkenbare act’ van Eric die als licht (nou ja licht?) dementerende oude man naar de voetendokter moest. Gelukkig had hij aan Klaas een behulpzame begeleider die uit bleef leggen dat hij het echt aan z’n voeten had en dat hij geen kaart nodig had om geholpen te worden. Vervolgens was het de beurt aan het laatste deel van ‘de Andere Stukken’, de Adtributen. Henk Coolen, John Santegoeds en Gerard van Beers sloten het programma voor de pauze af met een persiflage op Boer zoekt Vrouw.

Na de pauze was het tijd voor MMM-promotie middels een film van oude songfestivalkrakers want het volgende Lieropse evenement staat immers al weer voor de deur op vrijdag 23, zaterdag 24 en zondag 25 mei. Dan worden weer alle Lieroppenaren verwacht op het muzikale spektakel met als thema Songfestival. Ook dit evenement mag niemand missen. Het programma werd vervolgd met hoe het vroeger was toen moeder nog alles moest regelen en een echte crisismanager was, toen je ook nog echte buren had volgens Klaas. Tegenwoordig komt de rijdende rechter er vaak aan te pas om burenruzies te beslechten. Niet op ’t Eindje! Een prachtig duet met backing - buren - vocals volgde. Ook Miep.nl zag het levenslicht en de Adtributen kwamen pas echt goed op gang toen ze zich afvroegen of het celibaat nog wel toekomst had. De Bim (John Santegoeds) en de Bam (Gerard van Beers) wisten wel raad met Eric van Odekerke (Henk Coolen). Zeg maar ja tegen het leven… Ook buurvrouw Sandra liet op bluesachtig wijze horen en zien wat het lot van elke vrouw kan zijn waarna de buurmannen via een ‘adams’appelbij de naakte waarheid van Adam en Eva kwamen. ‘Samen met moeder op de bank’, uit het liedje ‘Voor altijd’ van Gerard van Maasakkers werd op een prachtige manier vertolkt door de Adtributen met in de hoofdrol de geweldig zingende John Santegoeds met pianobegeleiding van Willie Honings en achtergrondkoortje Eric en Sandra. De twee Helmonds ‘weef’ kwamen ook weer terug. Een van de dames ‘scheet’ zich kwijt, waarschijnlijk van de vette Hemaworst. Ze was helemaal naar Boxmeer geweest om te kienen, niet zonder succes want een heel half verreke was haar deel. Vervolgens ging het met Katinka naar de Hema en iedereen mocht mee met de bus waarin Jan Kanters schitterde als chauffeur. Het programma werd afgesloten met het mooie lied van Boudewijn de Groot: Ik Geloof dat toepasselijk was veranderd in ‘Ik Genoot’. En zo was het, er werd genoten van het begin tot het einde. Een knappe prestatie van alles wat meegewerkt heeft aan deze avond en rijp voor een vervolg… wanneer???