.

 

 

 

 

Verslagen

 

          

Deel 5 

 

Er was veel te doen op en rond het crossterrein

 

Zaterdagmiddag trachten de coureurs om de snelste tijd neer te zetten om zodoende een goede plaats tegen het starthek te verdienen, een vrachtwagen die net zo vrolijk over de steeds groter wordende hobbels en bulten heen dendert (En dat zonder helm)

Twee jongens die een Trialdemonstratie gaven (dat moet je je zo voostellen van :Stel er staat een zeecontainer midden op de weg, ze rijden er naartoe en je denkt daar komen ze van z’n leven niet tegenop. Wel dus….

Verder een Free-Style demonstratie (Dat ga ik niet uitleggen want dat geloven jullie toch niet) een introductie van alle deelnemende landen met voor en achteraf de dansgroep

 

 

 Dance Experience uit Lierop (the Netherlands)

en omgeving en ondertussen kon je gewoon

dooreten in een van de vele eetmobielen en

probeerden vrachtauto’s een een of ander

 

 

 

 

 

loodzwaar mobiel zover mogelijk het

weiland over te slepen totdat ze puffend en rokend op moesten geven

Had je nog een petje, sticker, of helm nodig, die kon je gewoon ter plekke kopen evenals een mini crossmotor voor zoon-of vaderlief

’s avonds ging het feest gewoon door met disco , de groep Drivin Crazy, en nog meer activiteiten

 

 

 

 

Zondag,

En ja hoor het weer werkt mee, de toeschouwers komen in grootte getale de kassa spekken (wat opvalt is dat een 16 jarige ineens veel jonger lijkt dan dat ze voor de Disco staan)

Note! Beneden 16 jaar vrij entree!!!!

 

Er heerst weer dat typische sfeertje dat je het hele weekend al proeft

De wedstrijd was spannend, echt waar, prachtig gewoon evenals het uitzicht vanaf de                 

3de etage van een trailor (dankzij mijn polsbandje)

waarop de hoogste baas van de FIM (baas van motoGP’s) tegen Wim sprak;

This must be a dream come true  Wim…fantastic!!!!

 

 

 

En dat was ‘t, ik hoor de omroeper nog zeggen, :Wat kan motocross toch mooi zijn

En daar hebben onze medewerkers uit Lierop en omstreken voor gezorgd

Ben er maar trots op, van mij mag ‘t!!!!!

 

 

Oh ja …de uitslag

Nederland werd 2de ,       

en eerste

Mac Lierop  , proficiat

 

 

 

                      

 

Crosje de Beer                                            

                                                                         Daar waar op de achtergrond de Nederlandse vlag staat , stond 40 jaar geleden precies daar een paal met een beertje waar je dan “’n centje” ingooide voor de crossers van het eerste uur   Nu 40 jaar later… life op TV in vele landen, het grootste crossevenement ter wereld door Mac Lierop georganiseerd ,

mogen we een beetje………..zijn

(Die Loader op de achtergrond is puur toeval)

 

 

 

en oh ja, na 3 dagen, en (tien)duizenden

mensen aan zich voorbij hebben zien trekken,

mag de grasmaaier nog steeds zijn werk doen

(denk daar maar eens over na!!!)

 

 

 

 


Deel 4

 

We gaan gewoon door….

 

                      

 

 

Viprooms……………..                                             …………………….

         

Let op de “kroonluchters”

 

                                     

voorgrond is echt gras

 

 

 

       

Nou is zo’n cross tot in de puntjes geregeld, maar je kunt ook overdrijven.   Krosbakken

Het gevaar is dat je dan wel eens langs je schoenen kunt gaan lopen

 

 

 

       

                                                                     Zo.. Ton weet nu ook waar zijn plaats is

 

 

 

             

 

              

En dit ook niet  !!!!!!!

                 

 

 

 

              

 

 

  

Bij ons zijn de Mac’s zo…………..

 

 

  

        

Voor  wie?????     

 

 

         

Komt van boven – Gaat naar boven                     Benzine tank                     …………….

 

 

 

                     

      We schrijven Lierop Anno 2004.     daarom doet me deze foto ergens aan  denken,

             Sport verbroedert                          gelukkig was dat zo’n zestig jaargeleden

                                                                                         

                                                                                                  

Tot morgen          

 

 


Deel 3 

Vandaag wil ik iets doen wat eigenlijk niet moet

Dat is teksten bij foto’s zetten om duidelijk te maken wat er op de foto staat

Ik doe het toch… 

Zo’n internationaal  gebeuren staat natuurlijk bol van de contrasten of verschillen of gewoon leuke momenten

 

                           

 

West Europa                                                                     Oost Europa

 

                           

 

                             

 

                   

             

                           

 

                                                                                                 Mac Lierop

 

 

                        

 

 

                   

druk                                                                                     ……………….

 

 

 

                      

 

                                                                                          Linksboven Toon....

 

 

 

 

          

Het zekere voor het onzekere

 

            

Da’s 2 keer denkt die Rus

 

        

                                                                       Tjaaaa……..

 

 

 

Morgen meer……………………                   

 


Zoals belooft deel 2

Nou wat over de coureurs , want de trainingen staan op het punt te beginnenIk loop maar met een horde fotograven mee en probeer alle knotsen van telelenzen vakkundig te ontwijken die links en rechts mij voorbij schieten. Nu weet ik ook waar de uitdrukking “Ik sjouw me een lens” vandaan komt Nog even voorbij de “security “  die aan mijn polsbandje zien dat ik er toch echt bij hoor. Zo aan het geronk te horen willen ze vertrekken, maar ze moeten nog even wachten tot iemand zo vriendelijk is om het hek naar beneden te laten vallen. Hung..Hunggg …Hunggggg (nou wel 3x) en weg zijn ze –allemaal -  maar ik krijg geen kans om een goed shot (vakterm) te nemen. Wat een snelheid en die moeten  allemaal tegelijk door die bocht ?? Maar die bocht is toch echt niet zo breed als daar waar ze net vandaan kwamen. Dan maar naar die bult van zo’n drie meter hoog en zo’n 25 meter lang Daar kan ik rustig scherp stellen, want voor ze daar tegenop durven te rijden ! Heb ik gedaan , zes keer geknipt, zes keer een bult zand in m’n display Ze bleken allemaal over me heen te zijn gevlogen

Gelukkig was er iemand zo vriendelijk om een bocht te missen en arriveerde wat later  dan de rest en zodat ik  kon waarnemen hoe zo’n sprong in zijn werk gaat

Eerst neemt ie nog meer vaart- rijdt tegen de bult op- besluit te gaan vliegen- haalt z’n hand van ’t stuur- gaat z’n helm nog wat schoon poetsen om nog meer van het uitzicht te genieten- vliegt gewoon door- en na een 25 meter besluit ie om de landing in te zetten  (piloten-zie Belgen uit deel 1) Dat moet ook wel want onze eigen parcoursbouwers hebben net na de bult een bochtje aangelegd . Het geronk verstomd en de omroeper die blijkbaar al een hele tijd aan het praten was houd ons op de hoogte van de stand van zaken Dit kun je dan tegelijkertijd zien op een immens groot televisiescherm dat boven de massa uithangt, en dat allemaal life. Ze komen er bijna weer aan , want de omroeper raakt steeds meer opgewonden. Weer met z’n allen op ‘n bocht af, maar nu een van 180 graden (ik ken dat kleine nulletje effe niet vinden) Sommige slimmeriken pakken de binnenbocht , maar die van de buitenbocht gaan sneller, dus rijden ze als ze de bocht uit zijn weer langs elkaar…simpel toch nu eindelijk weer iets over onze eigen medewerkers, want doen die dan niks tijdens zo’n training. Jazeker wel , die mogen met een gele vlag zwaaien als een coureur er even is bij gaan liggen. Dan kan een aanstormende coureur kiezen hoe hij het (in zijn ogen) opstakel links ,  rechts, of gewoon eroverheen springend,  wil ontwijken Ondertussen praat de omroeper gewoon door, maar ik kan hem niet meer verstaan, maar dat ligt dit keer aan mij, want hij probeert onze gasten uit Guatemala zo ver te krijgen dat ze zich over zo’n dies minuten parata moeten maken. Our Friends out…., zei die op ’t laatst, en ik moet zeggen , ik zie nog steeds vriendelijke gezichten. Alleen bij de E.H.B.O. hadden ze d’r wat meer van verwacht lijkt ‘t.  Met zo’n 60 man aanwezig en nog steeds niks te doen

En als er dan echt werk aan de winkel zou zijn , zijn er altijd nog zo’n drie artsen/chirurgen die in een van de operatiekamers eerste hulp kunnen bieden.Ja hoor, een kompleet ingerichte operatiekamer op vier wielen (deed me een beetje denken aan die tandartswagen van vroeger,maar daar wil ik het nu niet over hebben)

Zoals ik al zei , alles is mega , zoals die Amerikaan die in een van de vele eettentjes (sorry) eetmobielen een Big Mac bestelde Big Mac… inderdaad     Big Mac Lierop     denk ik dan .. ik begin steeds meer te glimmen Ik sjouw tenslotte ook de hele dag wat rond, ik kijk maar eens naar m’n lens of ik ‘m nog scherp kan krijgen Ik besluit alles maar op volautomatisch te zetten De lens komt het toestel uit en wordt groter en groter (ik doe echt niks) heeft zich in een mum van tijd scherp gesteld en de ontspanner ontspant volledig automatisch, hij blijft maar knippen, ik moet de batterijen er wel uithalen

Hierlangs het resultaat maar dat hadden jullie allang al gezien Een kenner zal wel zeggen “Wat onderbelicht” Maar een liefhebber zal er geen moeite mee hebben Nou heb ik de gewoonte om m’n toestel altijd mee na boven te nemen…Ik hoop dat ik er aan denk om de batterijen er vast uit te nemen We dwalen af… nog lang niet klaar Dan maar deel 3  ,.. tot morgen

 


Motocross of Nations 2004

The battle of the year

2&3 October Lierop  (The Netherlands)

 

Klinkt nogal Engels voor een Lieropse Site (gaan we weer), maar ik kan je verzekeren dat het afgelopen weekend de meest vreemde talen door de Herselse bossen schalmden. Maak maar wat foto’s , doe d’r maar een verslag bij, en eh…de Deadline (sorry) is Zondagavond 7 uur…………mooi niet dus, ik zal uitleggen waarom niet Het was allemaal te groots, te veel te zien, gewoon te indrukwekkend , te mega……. Duizenden mensen , uitgedost met toeters,pruiken, T-shirts met uiteenlopende teksten enz , omhangen met vlaggen van hun nationaliteit, want daar ging het om , een crosswedstrijd tussen diverse landen. Nu weten we dat de Belgen altijd in grootte getale aanwezig zijn, maar wat te zeggen van zo’n 500 man uit Estonia. De toeschouwers zoeken op Vrijdag al een plekje op de pas aangelegde campings en deze begint al aardig vol te raken, en het wordt drukker , nog drukker

Toevallig kom ik Zaterdagochtend rond een uur of drie langs rijden en zie op een plek waarvan ik toch zeker wist dat daar een dag van te voren nog mais op stond opeens Campers staan. De volgend ochtend maar weer eens kijken en inderdaad, toch goed gezien……een camping erbij Op naar het crossterrein, dat wordt je wel heel gemakkelijk gemaakt door al die verkeersregelaars. Maar eigenlijk weet ik al meer dan veertig jaar waar ik zijn  moet Ik herinner me die tijd nog van tien man aan de start – starten  - zes man weg en vier die geheid bleven staan Maar goed , ik zet m’n fiets maar bij een kampeerfaciliteit vlak bij het bos (want daar schijnt de gehele politiemacht ondergebracht te zijn) dus daar staat ie vast veilig Loop langs het huis van de voorzitter en constateer dat daar het leven ook gewoon z’n gang gaat, het gras wordt nog even gemaaid, hoewel ik niemand achter de maaier zie lopen, dus daar loopt ’t ook op rolletjes Ik ga maar eens naar de Pressroom en tot mijn verbazing zie ik ik tientallen Laptops op tafels liggen Zonder eigenaar lijkt, maar het blijkt toch van de persmensen/fotograven te zijn…………vreemd, zo onbeheerd achter te laten Maar  er vallen meer dingen op, alle nationaliteiten lopen hier allemaal door elkaar, ze durven er ook nog voor uit te komen , met de vlag fier in top , het gaat allemaal zo gemoedelijk Je loopt vrij rond door de Paddock ( rennerskwartier ) en de fans vergapen zich rondom hun favoriete motormerk of coureur , terwijl de monteurs driftig sleutelen aan hun motors, of een nieuwe band in een van de vier volgepakte trailors met alleen maar motorbanden ophalen. Hoewel driftig…. Er wordt verdomd weinig gevloekt valt me op…..ook daar gaat het er ogenschijnlijk gemoedelijk aan toe , tot je ergens het starten van een motor hoort, want dan stroomt bijna iedereen daar weer op af, niets te zien hoor , alleen maar horen, 3 keer hing hung   (dus 2x), en iedereen is weer tevreden Een coureur in beeld, ’t zelfde tafereel. Deze coureurs ( oftewel piloten volgens de Belgen )- (Note! van de schrijver – De Belgen hebben  gelijk-) hebben toch een heel ander postuur als uit de tijd van Broer Dirkx, vrij mager, klein, tenger,  maar als ze weer in hun motorpak met helm gehesen worden lijkt ’t toch weer heel wat Ondertussen gaat achter de schermen alles gewoon door, daar ben ik voor aangenomen, voor achter de schermen. Alles lijkt op rolletjes te lopen (letterlijk en figuurlijk) en volgens mijn waarneming loopt het gesmeerd, gewoon die lachende gezichten, glimmend van trots, noeste werkers die niets van de wedstrijd zien maar nog steeds aan het sjouwen, ploeteren ,bellen  enz zijn Er zijn er ook die rustig een dik boek kunnen lezen, (bewaking) maar dat maakt het zo uniek, je bent allemaal onderdeel van een groots sportevenement Ik doel dus nu op het woord vrijwilligers of vrijwillig namens andere verenigingen, die hiermee de gelegenheid wordt geboden om zo hun kas wat te spekken , want ook daar is MAC Lierop niet flauw mee ‘Moete gij van ons een foto maken matje, wij blieven nie plekken” , dat hoorde ik vaak, maar ik kan je verzekeren, in dit digitale tijdperk blijft iedereen in de lens plakken “Knipte gij die coureurs dan nie !!!!…….. worrum  ons ?? Moet ik dat dan uitleggen……….nee dus! Ik haal alweer de deadline niet, maar ik ga gewoon morgen verder met deel 2

Tot morgen