De zaterdag van het Nirwana Tuinfeest biedt meer afwisseling dan het vrijdagprogramma. Een beetje minder gitaren, voor elk wat wils.
De openingsband Just Like Philip is een beetje een mysterie. Acht ervaren muzikanten die een ongetwijfeld verrassende set brengen. Hun stijl is niet te omschrijven, maar verwacht zeker geen meezingers. Een goede reden om vroeg uit je tentje te kruipen en je te laten verrassen.
Al vroeg in de middag gaan we keihard knallen met State of Power. Een relatief jonge band, maar nu al een grote naam in de hardcore scene. Hun eerste single werd uiterst enthousiast ontvangen en live kunnen ze zeker overtuigen. Gegarandeerd dat iedereen na dit optreden klaarwakker is.
En natuurlijk is er ook weer ruimte gemaakt voor Nederlandstalige muziek. Merol brengt brutale electropop met ondeugende teksten zoals ‘Hou je bek en bef me’. Een toonaangevend muziekblad noemde haar zelfs de Lady Gaga van de Lage Landen. Dus feministen, verzamelt u en reserveer op tijd een plekje voor het podium.
The Dawn Brothers dompelen je onder in een mix van folk, rock, blues en soul. En het kan alle kanten op: van jazzy naar rock naar de jaren 70. Een gevarieerder optreden zul je op dit Tuinfeest niet meer vinden, dus allemaal de Multitube Stage-tent in en onderga deze trip door diverse muziekstijlen. En voor de liefhebbers: het orgel speelt een prominente rol.
Jake Bugg uit Nottingham had een grote hit met The Lightning Bolt en ongetwijfeld zal dit nummer luidkeels worden meegezongen. Maar ook de rest van het repertoire van deze jonge Bob Dylan is zeker de moeite waard. Geïnspireerd door de sixties brengt Jake stevige rockers, maar ook enkele gevoelige ballads. Een goede reden voor de verliefde koppeltjes om elkaar eens lekker vast te houden.
Corella wordt gezien als de volgende grote band uit Manchester, als opvolgers van o.a. The Smiths en The Stone Roses. In Engeland al een grote band die al veel festivalpubliek voor zich heeft gewonnen. Hun muziek is het beste te omschrijven als indie rock met vaak emotionele teksten. Maar geen nood, het wordt geen tranendal, maar een lekker ontspannen zomeravond-uurtje.
The Hellacopters zijn afgereisd uit Zweden om de Nirwana-tuin plat te spelen. Opgericht in 1994 en nog steeds uiterst succesvol. Garage rock, punk rock is een genre dat nog veel mensen aanspreekt, en ook deze zaterdag zal het weer een zwetende massa worden voor het podium.
Geen zin in lange nummers? Hang Youth speelt graag nummers die nog geen minuut duren. Keiharde hardcorepunk met maatschappijkritische teksten. Gelukkig neemt de band zichzelf niet heel serieus, en dus zal dit optreden ook de nodige humor brengen.
Engeland is dit jaar goed vertegenwoordigd op het Tuinfeest. The Wombats waren hier al in 2019 en ze mogen dit jaar weer terugkomen. Dan hebben ze ongetwijfeld een goede indruk achtergelaten en de verwachting is dat ze ook dit jaar niet teleurstellen. De stijl is wel een beetje veranderd: techrock, en ook een beetje disco en hiphop. Maar de oude Wombats-sound zal toch overheersen.
En eindelijk is er weer een rustpuntje in de vorm van My Baby. Ook zij stonden al eerder op het Tuinfeest. Laat je hypnotiseren door de expressieve stem van Cato, de oerritmes en de bluesy rock. Een optreden dat onder je huid kruipt en je misschien wel kippenvel bezorgt. Even lekker ontspannen om hierna weer lekker uit je zatte bol te gaan.
Het is ieder jaar weer een uitdaging om een goede afsluiter te vinden. Maar het is weer gelukt. The Rumjacks hebben de taak de tuin te veranderen in één grote kolkende massa. Celtic punk uit Australië, kan dat wel? Dat kan zeker, maar daar kom je wel achter op deze zaterdagavond.
Ton
Zie eventueel ook de introducties van de vrijdag en de opbouwfoto’s op de website van Nirwana.